Upgrade voor deze week – 25 dec ’23
Een kerstverhaal om te delen…
Een man verbaasde zich al sinds zijn jeugd over de dingen die de mensen elkaar vertelden over de hemel en de hel. Zo hoorde hij hen zeggen dat de hemel een goede plaats was en de hel een slecht oord. De hemel zat barstensvol engelen en heiligen, terwijl de hel overbevolkt was met duivels, kwade geesten en gemene lieden. De man wist niet goed wat hij hiermee moest. Volgens hem kon je slechts een oordeel over deze twee oorden hebben als je ze met eigen ogen had gezien.
Op een nacht werd hij gewekt door een engel die hem vroeg: “Ben je er nog altijd zo op gebrand om het verschil tussen hemel en hel te weten?” “Ja,” antwoordde de man, “ik wil niets liever dan weten waar ik terechtkom als ik doodga.” Hierop nam de engel hem bij de hand en samen vlogen ze door een dichte, eindeloze duisternis tot ze bij een gesloten zware deur aankwamen. De engel duwde de deur open en zei: “Dit is de hel. Houd je ogen goed open!.”
De man was zeer verbaasd. Er was, zoals hij verwachtte, geen duivel te zien in de hel, noch demonen met bokkenpoten. Ook geen eeuwige vuren waarin mensen brandden. Al wat hij zag was een gigantische zaal vol eettafels en elke tafel was volgeladen met de verrukkelijkste gerechten, schalen met sappig fruit, hoog opgestapelde taarten, flessen met de beste wijnen en planken met de zachtste kazen. Zo ver hij kon zien zag hij mensen aan de feesttafels zitten. In eerste instantie was hij jaloers, tot zijn blik op hun armen viel. Toen pas merkte hij op dat hun armen vanaf hun schouders veranderd waren in een soort vorken. Deze vorken waren zo lang dat, hoezeer de feestgangers er ook hun best voor deden, ze niet in staat waren het heerlijke eten naar hun mond te brengen. Ze waren zo gefrustreerd dat ze paars zagen van woede en honger.
De engel nam de man opnieuw bij de hand en leidde hem naar buiten. Voor de tweede keer vlogen ze door een dichte, koude duisternis, tot ze bij een andere deur aankwamen. De engel stopte, zwaaide de deur open en riep: “Mag ik je presenteren: de hemel!”
In eerste instantie raakte de man in verwarring, want de hemel zag er exact hetzelfde uit als de hel! Het was precies dezelfde gigantische ruimte, en ook hier stonden lange eettafels, volgeladen met de meest exquise gerechten uit alle delen van de wereld. Zelfs de feestgangers zagen er identiek uit: ook bij hen waren de armen veranderd in onhandige, lange vorken. Even dacht de man dat de engel een flauwe grap met hem uithaalde, totdat hij nog eens goed keek. De mensen in de hemel waren niet kwaad of hongerig, integendeel, ze lachten allemaal. Deze mensen gebruikten allemaal hun lange gevorkte armen om hun tafelgenoten te voeden. Ze hielpen elkaar. Zo konden ze genieten van het heerlijke aten. Ze hadden plezier. Samen.
EHBO WENST U FIJNE KERSTDAGEN.
Binnen de kring van EH-BO delen we graag ervaringen en kennis met elkaar. Benieuwd? Op donderdag 18 januari vindt de volgende bijeenkomst plaats, heb jij je al opgegeven? Zo niet, meld je dan hier aan. Deze bijeenkomst zal in het teken staan van Goede Voornemens, nuttig of onzin?
Team EH-BO